Amerikaplein Margraten

Het is al weer enige tijd geleden maar eind vorig jaar/begin dit jaar is er een ontwerpwedstrijd uitgeschreven voor de inrichting van een deel van het Amerikaplein in Margraten (Limburg). Tegen beter weten in heb ik een ontwerp ingezonden. Op de een of andere manier voel ik dat toch als een verplichting, tav van mijzelf maar ook tav mijn werk. Je moet er veel tijd in investeren en het levert vrijwel niets op. Ambtenaren zijn, wat kunstenaars betreft, weinig geïnformeerd. Als zij nu eerst eens uitzoeken welke kunstenaars/ontwerpers zij interessant vinden mbt de lokatie. Dit vergt een inspanning. Hieruit een vijftal selecteren en deze vragen, tegen een basisvergoeding, hun visie op de lokatie te presenteren.

Ik geef toe dat aan deze methode ook haken en ogen zitten maar deze keer waren er 70 inzendingen waarvan je je kunt afvragen of al deze inzendingen even serieus bekeken zijn en vanuit welke expertise. En geen van deze inzenders, behoudens de drie genomineerden, hebben voor hun inspanningen een honorarium ontvangen. Ambtenaren orden wel betaald. De standaard afwijzingsbrief is ook al zoiets dat totaal geen recht doet aan de moeite welke genomen is om een ontwerp te maken:"het niveau van de inzendingen was erg hoog en jury had moeite......enz" Gelukkig leven kunstenaars/ontwerpers van de lucht en de liefde en hebben verder totaal geen onkosten.


Maar het was wel leuk om te doen. De vraag; wat ga ik plaatsen? Het moest betrekking hebben op fusie van de gemeenten Margraten en Eijsden. Verder nog een paar criterea welke zo vaag waren dat ze op welke gemeente of bestuursorgaan betrekking konden hebben en waar je met enige fantasie een verhaal aan kunt hangen. De fusie zelf is al enorm genoeg.  

Het Amerikaplein is geen groot plein en er staan overdag veel auto's geparkeerd welke een eventueel ruimtelijk effect te niet doen. Het werk moest dus vertikaal gericht zijn, de hoogte in. Voor mij is het dan een logische conclusie om dan aan verlichting te denken en daar dan meer van te maken dan verlichting alleen.
De ervaring die opgedaan is bij het maken van de schaal over het A2/de groene loper projekt in Maastricht zou ik hier kunnen toepassen (zie 8 november 2010). Per verlichtingsplaats twee armaturen. In de ene het stratenplan van Eijsden, in het andere dat van Margraten. Overdag moet je naar boven kijken om de stratenplannen te zien, in het donker smelten deze gemeenten samen in de projektie op straat en de omliggende muren. Twee gemeenten met elk hun eigen karakter welke samen verder gaan. Het lage armatuur is de dalgemeente, het hoge armatuur de berggemeente. 


De opdracht is uiteindelijk verleend aan Rob van Avesaath. Zijn ingediende ontwerp is dan ook erg mooi. Zie www.robvanavesaath.nl

de armaturen bij daglicht

de projectie van de respectievelijke stratenplannen